کلکسیونی از رنگ و موسیقی
تاریخ انتشار: ۱۲ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۲۷۸۲۳
به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، اثری موزیکال رمانتیک به نویسندگی و کارگردانی دیمین شزل که عاشقانه رایان گاسلینگ در نقش یک پیانیست جاز و اما استون در نقش هنرپیشهای آرزومند را به تصویر میکشد.
این فیلم مجموعهای از رنگهای متضاد را در قالبی بسیار جسورانه به تصویر میکشد. این موضوع بویژه در کلیپ شاد میا و دوستانش پیش از امتحان برجسته شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تنها چیزی که میا (اما استون) میخواست این بود که بازیگر شود و همیشه به دنبال فرصتهایی بود تا بتواند وارد صحنه نمایش شود.
پیش از امتحان، لباسهایی که میا و همکلاسیهایش به تن دارند، آبشاری پر جنب و جوش از رنگهای روشن است؛ زرد، قرمز، آبی و سبز.
کارگردان قوانین هارمونی را به هم میزند. هر رنگی فریاد میزند «به من نگاه کن». در رابطه با خود فیلم، به نظر میرسد که فقط جسورانهترین رنگها میتوانند در برابر میل جسورانه و کمنظیر میا برای صحنه مقاومت کنند. این دقیقاً همان دنیایی بود که در اشعار موسیقی ابتدایی فیلم به تصویر کشیده شد. همانگونه که به باور میا، دنیای تکنیکال آمیخته از موسیقی و ماشین مرا میخواند که در آن صحنه باشم.
یولاندا لیو درباره لا لا لند مینویسد: این اثر با پیوند ۱۲ آهنگ داستانی را روایت می کند؛ پسری که میخواهد نوازنده جاز شود و دختری که عاشق بازیگری است. این ایده به من دست میدهد که ارزش هنری در پس همه آهنگها، طراحی رقص و نحوه طرح داستان از یک داستان ساده عاقشانه فراتر میرود.
لس آنجلس، مکانی که داستان در آن اتفاق میافتد. انتخاب چنین مکانی به تنهایی یک طراحی هوشمندانه است. چرا که این شهر مدتهاست که به عنوان شهر آفتاب شناخته شده است.
و شگفتانگیز این که بسیاری از زیباترین صحنهها در شب اتفاق میافتد. در این میان موزیکال بودن اثر، حکایت از نبوغ کارگردان دارد که فیلم را به سطح دیگری ارتقا میدهد. از آنجایی که سباستین یک پیانیست پرشور جاز است. دیمین شزل از این فرم موسیقی خاص برای جلب توجه از طریق ریتم پیچیده استفاده میکند. هیچ فرم موسیقی دیگری نمیتواند به این اندازه دقیق با فیلم برابری کند.
میا و سباستین به دلیل سوء تفاهم از هم جدا شدند؛ میا بازیگر معروفی شد، ازدواج کرد و به آرزویش رسید. سباستین هم کلوپ جاز خود را افتتاح کرد و موسیقی مورد علاقه خود را منتشر کرد.
به نوشته لیو، با نزدیک شدن به پایان فیلم، با یک دوراهی جالب روبرو میشوم. لبخند زدن یا گریه کردن؟ نمیتوانستم تصمیم بگیرم، چون نمیتوانم پایان را با خوشحالی یا بد بودن تعریف کنم.
دیمین شزل از یک کلیپ مونتاژ جایگزین برای برجسته کردن ابهام در پایان فیلم استفاده کرد. در این کلیپ، میا و سباستین از رویاهای خود دست کشیدند و در نهایت پایان فیلم را رقم زدند.
آیا این بدان معناست که میا و سباستین پرشور و هیجان هرگز داستانهای خود را کامل نکردند یا این که تصمیم گرفتند داستانهای هم را در یک داستان روایت کنند.
و سوال پایانی این که، کدام یک ارزش بیشتری داشت؟ رویا یا عشق؟ پاسخها میتواند متفاوت از هم باشد. همانگونه که تیلور سوئیفت میگوید: بهترین فیلم های تمام دوران هرگز ساخته نشدند.
نویسنده مینویسد: شاید نتوان پایان را به شکلی عالی دید، اما کمال چیزی نیست که فیلم برای آن ساخته شده است.
فرهنگ سینما و تئاتر ۰ نفر امیر خانزاده برچسبها هالیوود رایان گاسلینگ آکادمی اسکار نویسندگی لس آنجلسمنبع: ایرنا
کلیدواژه: هالیوود رایان گاسلینگ آکادمی اسکار نویسندگی لس آنجلس هالیوود رایان گاسلینگ آکادمی اسکار نویسندگی لس آنجلس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۲۷۸۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام کتاب «سروش صحت» باعث صف طولانی در اصفهان شد؟
به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، به تازگی فیلمی تحت عنوان صف طولانی مردم اصفهان برای رونمایی و جشن امضای کتاب سروش صحت در فضای مجازی منتشر شده است.
سروش صحت بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون و نویسنده ای که پس از اجرای برنامه کتاب باز، در حوزه کتاب طرفداران زیادی به دست آورده، اینبار دست به تولید کتاب زده و حالا برای عرضه کتاب تازهاش صفی عجیب در اصفهان شکل گرفته است.
اما کتاب جدید سروش صحت چیست؟
«تاکسی سواری» ، اولین کتاب سروش صحت، شامل ۱۲۴ داستانک یا میکروفیکشن است. میکروفیکشن به داستان کوتاهکوتاه معروف است. در این سبک، نویسنده بخشهای غیرضروری زبان را حذف می کند. خالق اثر از متن حذف میشود و یا از متن فاصله میگیرد. به خاطر لحظات ناب و ضربههای ناگهانیای که این سبک نگارش در دل خود دارد گاهی تحتعنوان «داستان ناگهان» نیز ترجمه میشود.
در کتاب «تاکسی سواری» ما به همراه راوی در یک تاکسی نشستهایم و هر روز مسیری کموبیش ثابت را طی میکنیم. طی این مسیر اما هر بار مسافران جدید، رانندگان جدید و اتفاقات جدیدی منتظرمان هستند و راوی نکتهپرداز و طناز کتاب ما را از وقایع آن روز آگاه میکند.
از دعوای زن و شوهری راننده تاکسی گرفته تا زلزلهای که آن روز آمده، از موضوع مرگ مارادونا تا مهاجرت اجباری جوانان، از خبر قتل یا خودکشی صفحه حوادث روزنامه، غمهای کوچک و بزرگ و حتی عشقهای نوجوانی و جوانی.
داستانکهای این مجموعه نیز به واسطهی همین خصوصیت گاهی همان حسی را به خواننده منتقل میکنند که موقع خواندن قطعهای هایکو به او دست می دهد. پیدایش کتابهای میکروفیکشن متناسب با کشیده شدن جوامع به سمت مدرنیته و ماشینیشدن و محدودیت وقت افراد گسترش پیدا کردهاست. شاید بتوان گفت ضرورت چنین داستانهایی با توجه به میزان کم مطالعه افراد جامعه، چندان دور از ذهن نیست.
این کتاب سال ۱۴۰۲ توسط انتشارات چشمه چاپ و راهی بازار نشر شده است.
انتهای پیام/
کیانوش رضایی کد خبر: 1228548 برچسبها کتابخوانی اصفهان